Archipelag Japonia – cz.4 – Pierwsze szintoistyczne sanktuarium i dzielnica Shinbuya

 

Sanktuarium Meiji Jingu uznawane jest za jedno z najważniejszych świątyń w kraju i zbudowane zostało na cześć cesarza Meiji. Park otaczający sanktuarium to około 70 hektarów. Teren ten uważany jest za święty i służy oddzieleniu świata sacrum od profanum. Wchodząc na teren sanktuarium, najpierw mijamy bramę tori, a tuż przed bramą do sanktuarium należy się oczyścić, czyli najpierw umyć ręce, potem przepłukać usta i na koniec znów umyć ręce. Będąc w sanktuarium nauczyliśmy się pewnego rytuału – najpierw trzeba się dwa razy ukłonić, potem dwa razy zaklaskać w ręce i na koniec jeszcze raz ukłonić. A wracając do samego cesarza Meiji, na cześć którego wzniesiono to sanktuarium – wsławił się on m.in. tym, ze rozłączył byddyzm od szintoizmu, a po śmierci na jego cześć szintoizm ogłoszono religią narodową, co zmieniło się dopiero po 1945 roku. Szintoizm przypisuje boski charakter cesarzowi, uznaje go za potomka bóstw, które stworzyły Ziemię i Archipelag Japoński, i przyznaje mu legitymacje do sprawowania władzy. Obok świątyni można wylosować karteczkę z poezją i przesłaniem od cesarza Meiji.  Oprócz wróżby można też wypisać na karteczce życzenie, które zostanie przeniesione na drewniane tabliczki, wiszące nieopodal sanktuarium. 

 

Nieopodal świątyni stoją beczki francuskiego wina i beczki sake – beczki wina to dar znanych winiarni z Burgundii we Francji. Okres Meiji był okresem oświecenia, w którym przyjęto politykę promowania „ducha japońskiego i wiedzy zachodniej”, aby uczyć się od najlepszych zachodnich kultur i cywilizacji, zachowując jednocześnie wielowiekowego ducha Japonii i szanowane tradycje. Cesarz Meiji przodował w promowaniu modernizacji, wykorzystując wiele cech kultury zachodniej w swoim życiu osobistym, spożywając zachodnią żywność, a zwłaszcza delektując się do niej winem. Podarowane beczki wina symbolem przyjaźni japońsko – francuskiej. Z kolei ściana beczek z sake jest symbolem starożytnego związku między japońskim winem ryżowym a Shinto, rdzenną religią Japonii. W starożytności sake określano terminem „miki”, czyli „alkohol bogów”. Sake w japońskich świątyniach jest ofiarowane przez japońskie browary w zamian za modlitwy o pomyślność. Podobno beczki wystawione w Meiji Jingu tak naprawdę nie są pełne sake, są to ozdobne beczki, które zastępują prawdziwe datki, gdy świątynie zaczynają otrzymywać więcej sake, niż są w stanie zużyć. Jednak nie zaglądaliśmy do środka beczek, więc jak jest naprawdę każdy musi sprawdzić sam.